Merhaba Bozkurt, Bozkurt’um…

Her seferinde kelime kalmamıştır diyerek umutsuzca başlıyorum! Birkaç satır yazayım derken bir de bakıyorum ki, cümleler arka arkaya sıralanmış. 

İçimde korkunç bir aşk ateşi var ve ben ona da engel olamıyorum, onun bana söylettirdiklerine de…

Bu aşk sahra çölü gibi uçsuz bucaksız ve ben bu çöldeki bir kum tanesi kadar değersizim. Oradan oraya savruluyorum rüzgarında ve ne kadar savrulursam savrulayım asla bu aşk tavafım bitmiyor… 

Koca bir sonsuzluğa saplanmış zavallı gönlüm. Sen bu kadar sonsuzken, ben nasıl bu aşk hastalığımın şifasına erişebilirim ki? 

Düşündükçe dalıyor gözlerim uzaklara... Sadece en uzaklara dalınca hayalin beliriyor gözlerimin önünde. Hayalin bile o kadar uzak ki… 

Ahhh! Ne zor şeymiş kevser-i lebine hasret yaşamak, susamışım ama kana kana içemiyorum. Cennetteyim ama kevserine öylesi bir hasret çekiyorum. 

İşte sana olan aşkın tarifi tam anlamıyla bu. Cennetin ortasında olmak ama tek bir nimetine bile uzanamamak...

Aşkın bir girdap gibi büyüyor, en dış halkasındaydım o girdabın, ne ara en derinine saplandım bilmiyorum, en ortalarındayım şimdi. 

Çırpınmak yersiz, kurtulmaksa namümkün… 

Biliyorum ki sonum olacaksın! Kimseler bulamayacak beni senin kuvvetli dalgalarının ortasında… 

Kolay mı senin hiddetli dalgalarına göğüs germeyi göze almak? Eminim kimseler yeltenemez buna benden başka. Ben de yeltenmezdim bu kadar şeydan olmasaydım, şeydan da olmazdım hatta kokunla ciğerlerimi doldurmasaydım Bozkurt’um…

Tüm serkeşliklerimi bir kenara bırakıyorum sevdiğim... Anladım ki senin müştakınım; sükûnetle bekliyorum tek bir kelamını. 

Nasıl zor senden umutsuzca tek güzel bir kelam beklemek bilemezsin. 

Sana yazdığımı hissediyor musun acaba? 

Bu kez beni mutlu etmek ister misin gecenin kör karanlıklarında, tek bir sözünle? 

Yeter ki yaz sen, deva olmasa da olur; derdine de razıyım ben. Aşkın da derdin de sitemin de başım üstüne….

Bu kez Özdemir Asaf’ın penceresinden sesleniyorum sana;

Ben sana hep üşüyordum; çünkü kıştım.
Nakıştım, bakıştım. İnkar etmiyorum da bunu,
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım.
Ve lütfen inkar etme; sana en çok ben yakıştım.