Milliyetçi Ülkücü Hareketin yıllarca teşkilatlarda her verilen görevin üstesinden gelebilmek adına çırpınan biri olarak "Milli Ses" www.ucuncusayfahaber.com'da dünü hatırlatacağız... Dava uğruna çilehanelerde olsalar da eğilmeyenlerin duruşundan söz edeceğiz...  

Bugüne kadar yazıya dökmedik düşüncelerimizi... Yeri geldiğinde anlattık yeri geldiğinde aktardık...

Şimdi yazılarımızla sizlere hafızaları tazeleme adına seslenmeye çalışacağız.

Değerlendirmek, geçmişe dalıp silkinmek size, hasbelkader uyarmak bize düştü... 
İşte ilk yazı...

***

Rahmetli Başbuğum, şöyle demişti…

Hani şu Türkeş'siz MHP ve MHP'siz meclis hesaplarının yapıldığı O karanlık günlerde.

"-Ülkücülük MHP de olur!"

Bu haykırışı kimileri hamaset sandı, duygusallık zannetti.

Bazıları bu seslenişin ne olduğunu biliyorlardı; üzerini kapatmaya, yaptıkları yanlışın görülmemesi için konuyu başka alanlara çekiyorlar ve diyorlardı ki; 

"-Ülkücülük kimsenin tekelinde değildir!" 

Halbuki onlar da, Ülkücüler de çok iyi biliyorlardı ki; bu söz doğru, bu sesleniş haklı idi.

Çünkü Başbuğum, Türk Milletini bu kutlu yola davet ederken;

“Ben Türk milletini, 
Sokaklarda ıspanak fiyatına satılan demokrasiye, 
Rüşvet, hile, çiğnenen, çiğnetilen hukuk düzenlerine,
Ahlaktan mahrum bir hürriyete,
Tefeciliğe, karaborsaya yer veren bir iktisadi yapıya çağırmıyorum.
Türklük şuur ve gururuna, İslam ahlak ve faziletine, 
Yoksullukla savaşa, adalette yarışa, 
Birliğe, kardeşliğe, kısacası hak yolu, hakikat yolu, Allah yoluna çağırıyorum”
demişti.

İnsanlar bu davete icabet edip sonra fikir değiştirebilirler veya herkes katılıyor bende katılayım diyebilirler. Ancak vazgeçtiklerinde, ayrıldıklarında "Ben eski Ülkücüyüm" diyemezler. 

Onlar bu fikirler bizim umduğumuz, beklediğimiz gibi değilmiş bunun için de ayrıldık derler. Veya daha farklı gerekçeler sunarlar.

Peki, bazıları neden hala "Ben de eski Ülkücüyüm" diyorlar?

Çünkü bu çağrıyı necip Türk Milleti duydu; samimiyetle inandı. 

Milyonlarda karşılığı vardı, 

Seksen ihtilali ve sonrasındaki oyunlar bunun için yapılmamış mıydı?

Yani Ülkücülük, milletin gözünde hak ettiği yeri almış, insanlar samimiyetle, birlikte yürümeye karar vermişlerdi.

Milletimizin aklını çelip bu samimiyetlerini kullanıp desteklerini alabilmek için "Bak biz de eski Ülkücüyüz, bizim partide de eski Ülkücüler var" demek için... 

Şöyle geriye dönüp bir bakacak olursak seksen sonrası bütün partiler "Eski Ülkücüyüm" diyenleri kapma yarışına girdiler. 

Halbuki Ülkücünün eskisi olur mu? 

İnsan ya Ülkücüdür ya da değildir. 

Kutlu çağrı orta yerde duruyor inanıp yaşamaya gayret edenler Ülkücü, inanmayan ve yaşayamayan değildir.

Birileri çıkıp şunu da diyebilir.

Biz bu çağrıya inanıyoruz, yaşamaya da gayret ediyoruz ama falancaları sevmiyoruz, iyi yönetilmiyoruz, biz ne olacağız veya istikbalimiz ne olacak?

Başbuğum bunlara da şöyle seslenmişti:

“Sizlere kolay bir başarı vaat etmiyorum.

Kısa zamanda bir iktidar umanlar bizimle yola çıkmasınlar.

Yolumuz uzun ve çetindir. Bu yolda karşınıza menfaat teklifleri, tehditler ve daha bir yığın engel çıkacaktır.

Bu çetin yola dayana bilecekler; bizimle gelsinler, cesur olanlar, kuvvetli olanlar, gerçekten inananlar kafilemize katılsınlar.”

Hatırladınız mı, bu uyarıyı?

Ülkücüler ve yolu bir şekilde buradan geçenler bunu çok iyi bilirler.

Onun için Ülkücülük MHP de olur.

Onun için Ülkücünün eskisi olmaz. 

Bu dün de doğruydu bu gün de doğrudur.

Üç Hilalin gölgesinde Ülkücülerin duldasında yürürken bu böyledir; doğrudur diyenler işlerine gelmeyince bizde eskidik demeye başladılar.

Biz de diyoruz ki;
Tertemiz bir vicdan ile yaşanmış hayat; geleceğe umutla bakmayı sağlar.

Yeni bir yazıda buluşmak umuduyla...